نه مثل همیشه ی زندگی ام!

دوست داشتم آنجا باشم ، اما نه مثل همیشه ی زندگی ام! دوست داشتم آنجا باشم اما مثل این نه همیشه های زندگی ام؛ چقدر خوب بود چشم بستن هایم ، بالاسر  پیدا کردن هایم و کنارت خوابیدن در امتداد سال هایی که تو به فصل پشت پا زده ایُ وصل را برگزیدی!

دوست داشتم آنجا باشم اما نه خواب، اما نه سبک سرُ سر به هوا! با روحی چروک شده که در زندان خود گیر افتاده بودُ اژدهای هوس هر روز نقشه ای جدید برای لهاندنش دست و پا می کرد!

دوست داشتم آنجا باشم بیدارِ بیدار! تا ببینم قدم های سیاهم چگونه سنگفرش های تو را لکه دار می کند! شاید با چنین وضعی به جای توجیح های ابلهانه ترجیح می دادم صادقانه رفتار کنم. هر چند می دانم در آن وسعت نور نقطه های سیاه من به چشم هم نمی آید اما من چه کنم با افسوسی که مادام لایه های وجودی ام شده است.

دوست داشتم آنجا باشم در حالی که ماده ام را منور به تلالوهای جاودانگی در شأن عشق کرده باشم اما نمی دانم این دوست داشتم را به گور خواهم برد یا با تو قابلیتی برای برآورده شدنش خواهم ساخت.